top of page
Culturele Antropologie
Voor mijn cultural probe ben ik naar mijn oma gegaan om meer te weten te komen over haar verleden. Oma is geboren in Suriname en is rond haar 30e verhuisd naar Nederland met haar kinderen. Ik wist natuurlijk wel dat dit is gebeurd, maar ik wist eigenlijk niet zoveel over het leven in Suriname. Dus daar wilde ik mijn oma graag over horen, hoe het daar was en hoe de migratie naar Nederland was.
Mede met hulp van Tina had ik bedacht om met deze opdracht iets te maken wat mijn oma mee kon geven aan volgende generaties. Na wat brainstormen en overleggen met oma zelf, wilde ik niet iets te emotioneel zwaar geladen maken. Oma is zelf van mening dat ze niet zoveel te geven heeft qua kennis, maar waar wij oma allemaal van kennen is haar eten! Een receptenboekje met een paar van oma's recepten erin leek mij dus het perfecte luchthartige eindproduct.
Mijn cultural probe is een boekje geworden met een soort formulieren erin voor mijn oma om in te vullen. Zo kon ze zelf invullen welk gerecht ze wilde opschrijven, de ingrediëntenlijst, de bereidingswijze en een herinnering aan het gerecht. Het formulier is heel simpel vormgegeven, want ik wilde dat het makkelijk te begrijpen was voor oma. Zoals je ziet op de foto zijn de regels met een herinnering aan het gerecht leeggelaten, oma vond het lastig om daar wat bij te bedenken. Ik heb later nog even met oma gezeten en we hebben toen algemenere herinneringen aan koken en eten opgeschreven.
Layout receptenboekje proces
Voor de layout van het receptenboekje wilde ik niet een te strak design maken. Het wordt namelijk iets leuks van oma wat ik wil meegeven aan anderen. Ik heb een kleine fotoshoot met oma samen gedaan zodat ik wat beeldmateriaal had om mee te werken. Uiteindelijk ben ik gegaan voor een ontwerp met een beige paginakleur en een fel donkerblauw letterkleur. Ik heb een paar herinneringen van oma gebruikt in een soort collages van oma's foto's. De herinneringen staan in een lettertype wat meer handgeschreven lijkt om het wat persoonlijker en minder serieus te maken.
Procesboekje
Eindproduct
Ik heb het boekje helaas nog niet kunnen printen, dus voor nu is deze flipbook mijn eindproduct. Ik heb de donkerblauwe tekstkleur ook gebruikt voor de omslag van het boekje. Ik wil dit boekje uiteindelijk ook gaan printen en aan mijn twee nichten geven die ook in het boekje staan. Ik denk dat ze het allebei leuk vinden om zo'n boekje te ontvangen en een soort klein aandenken hebben aan oma dat we ook daadwerkelijk kunnen gebruiken. Ook oma vond het een mooi ontwerp en was blij iets kleins te kunnen bijdragen.
Reflectie
Het leuke aan deze opdracht vond ik dat je het zo persoonlijk kon maken. Ik wil al veel langer meer weten over het verleden van mijn familie, maar dat kwam er nooit echt van dus ik vond deze opdracht het perfecte excuus om daar nu tijd voor te maken. Mijn band met mijn familie is nier super sterk dus ik vond het mooi dat ik via zo'n project iets kon doen wat juist met familie te maken heeft. Ik vind mijn uiteindelijke resultaat mooi geworden, iets luchtigs wat ik kan meegeven aan een toekomstige generatie. Wat ik misschien nog wel had willen veranderen is dat ik mijn oma er iets meer bij had willen betrekken, nog iets persoonlijker had gemaakt. Het zijn natuurlijk oma's recepten en oma's foto's, maar zo kan het ook een receptenboekje van elke andere oma zijn. Dit kwam echter deels ook door corona, mijn oma is best wel bang voor het virus en wilde niet teveel ontmoeten, want dat is gewoon risicovol. Ook woont oma in Amsterdam wat ook niet even om de hoek is. Maar desondanks dat ben ik toch erg tevreden met mijn eindwerk. Ik wil het volgende blok meer letten op hoe ik dingen persoonlijker op mij kan betrekken. Ik merkte namelijk dat ik voor dit vak soms gemotiveerder was dan voor anderen, doordat het dichterbij mij stond. Ik denk dat ik daardoor beter werk lever dus hier streef ik natuurlijk ook naar.
bottom of page